Παρακολούθησα όπως κάθε χρόνο την ομιλία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, η οποία φέτος συμπίπτει με μία νέα πραγματικότητα το βάρος της οποίας αισθανθήκαμε όλοι στις τσέπες μας: την πρωτοφανή ακρίβεια που διαπιστώσαμε σε διάφορους καλοκαιρινούς προορισμούς. Οι τυχεροί/ες που κατάφεραν να πάνε διακοπές επέστρεψαν θυμωμένοι και με άδειο πορτοφόλι. Πολλοί/ες αναγκάστηκαν να μείνουν στην πόλη με αποτέλεσμα να υπάρχει αυξημένη κίνηση ακόμη και τον Αύγουστο.
Ύστερα ήλθαν οι φοροελαφρύνσεις και τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για να κατευνάσουν την οργή. Μάλλον αυτός ήταν και ο πραγματικός στόχος, ανακοινώσεις που εξυπηρετούν ένα πλάνο πολιτικής επικοινωνίας και σίγουρα όχι ένα μελετημένο και συμπαγές οικονομικό σχέδιο.
Η ανάκαμψη προϋποθέτει την αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας. Ωστόσο, αυτή δεν διακρίνεται καν στον ορίζοντα καθότι ημίμετρα επικοινωνιακής φύσεως επικροτούνται από τους οπαδούς. Η εκλαΐκευση της οικονομίας ίσως χρειάζεται σε ένα βαθμό για να κατανοούν οι πολίτες την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, δεν μπορεί όμως να υποκαθιστά την τεχνοκρατική, επιστημονική και σύγχρονη προσέγγιση που χρειαζόμαστε ως κράτος.
Στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και σε κυβερνητικές θέσεις απασχολούνται στελέχη υψηλής κατάρτισης και κύρους, όμως όλες οι ειδήσεις γύρω από την οικονομία αφορούν κυρίως θέματα ψηφοθηρίας και λιγότερο ουσιαστικής οικονομικής πολιτικής. Πράγμα που με θλίβει ως άνθρωπο των Οικονομικών, επιχειρηματία και πολίτη.
Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι τα μέτρα που ακούσαμε αυτό το Σεπτέμβριο απαντούν στα πραγματικά προβλήματα. Δεν αντιμετωπίζουν την ακρίβεια. Καταδεικνύουν απλά την απρονοησία του να μην προετοιμαζόμαστε για τις μεγάλες προκλήσεις της παγκόσμιας οικονομίας επειδή καταπιανόμαστε με το στοίχημα των επόμενων εκλογών. Η ανάπτυξη είναι τελικά η Ιφιγένεια στο βωμό της πολιτικής.
Δημήτρης Δημητρίου,
Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος
